Ze reed nog nooit een top-tien-klassering in de Tour de France Femmes, maar toch reist Riejanne Markus voor niets minder richting de start in Rotterdam. Misschien is zelfs een podiumplek een reële ambitie voor de Noord-Hollandse renster, aangezien ze in de einduitslag van de Vuelta alleen ploeggenote Marianne Vos voor zich moest dulden. “Een topklassering kan, maar dan moet wel echt alles meezitten.”
Ze zit naar eigen zeggen lekker in haar vel. De conditie van Riejanne Markus is namelijk goed, na een pittige hoogtestage in de Alpen en de Poolse Princess Anna Vasa Tour, waar ze tweede eindigde achter Team Visma |Lease a Bike-teamgenoot Lieke Nooijen. Toch trok ze afgelopen week met haar man nog naar de Vogezen om naar eigen zeggen ‘de puntjes op de i te zetten’. De 29-jarige renster kent de lastige slotdagen van de aankomende Tour de France Femmes avec Zwift en wil zich daarop goed voorbereiden. “We hebben met de ploeg de Glandon en Alpe d’Huez al verkend”, legt ze uit. “Nu is het zaak om nog wat extra bergop te trainen in aanloop naar de Tour. Even flink klimmen dus.”
Missen van de Olympische Spelen
Hoewel Markus lichamelijk in perfecte vorm steekt, heeft ze de laatste maand geestelijk wel een paar tikjes gehad. Ze werd namelijk – als regerend kampioen tijdrijden – toch gepasseerd voor de Olympische Spelen, daarna weer bij de groep gehaald na de enkelbreuk van Ellen van Dijk, om vervolgens toch niet mee te gaan. “Toen Ellen haar enkel brak, ging er voor mij een deur op een kier. Vervolgens werd ik gevraagd om bij het trainingskamp te zijn en de hele voorbereiding mee te maken. Tja, dan begin je er toch stiekem in te geloven dat er een kans is dat je toch gaat.”
Dat uitgerekend haar Britse Team Visma | Lease a Bike-ploegmaat Anna Henderson vervolgens zilver pakte, zette Markus helemaal in een verwarrende emotionele achtbaan. “Het was mooi om haar te volgen, maar het gevoel was natuurlijk dubbel. We waren samen op hoogtestage in Tignes en ze was erbij toen ik het telefoontje kreeg dat ik niet naar Parijs mocht. Toen ik de tijdrit op tv zag, kwam het wel even hard binnen en dacht ik: ik had daar ook kunnen staan. Of ik een medaille had kunnen winnen? Tuurlijk, maar ik zeg niet dat het was gelukt. Het was sowieso lastig om onder deze spiegelgladde omstandigheden de juiste voorspelling te doen.”
Zoveel mogelijk etappezeges
Geen Parijs, maar wel Rotterdam als begin voor een mooi avontuur dus. En dat avontuur is een goede klassering in het klassement van de Tour de France Femmes. Een top-tien-plek is haalbaar, maar de lat mag misschien zelfs wel hoger worden gelegd. “Ik ben wel kopvrouw, maar in eerste instantie gaan we voor zoveel mogelijk etappezeges”, vertelt ze eerlijk. “Er zijn veel tussenritten waar Marianne (Vos red.) een goede kans maakt. Ik heb zelf mijn zinnen gezet op de tijdrit in Rotterdam. Die is me niet op het lijf geschreven, maar gelukkig zitten er wel hoogtemeters in, wat het toch zwaar maakt met die twee bruggen.”
Spoken op Voorne-Putten
Markus wil dus nog niet teveel bezig zijn met de finale op de Alpe d’Huez. Ze neemt het rit voor rit. “Eerst de vlakke openingsdagen doorkomen en dan kijken we wel verder. Het zou best weleens kunnen spoken op Voorne-Putten en dan komen er waaiers, waar we de echte klimmers op achterstand kunnen rijden. Weet je: ik heb nog nooit de top tien van de Tour gehaald, dus dat is een reëel doel, volgens mij. Maar ik kan niet ontkennen dat ik na de Vuelta van dit jaar misschien hoger kan mikken. Een topklassering kan, maar dan moet wel echt alles meezitten.”